Jeetje, wat is het een tocht. Ik ben al de hele provincie doorgereisd, maar ik weet nog steeds niet waar ik kan rusten, en laat staan wie ik ben. Maar ik heb nog één plek waar antwoorden kunnen zijn, iemand had het over het grote Arnhem, en de enorme kerk die daar is. Ik ben net binnengekomen, maar ik word spuugziek van al deze mensen hier, de kerkbankjes zijn leeg want niemand bidt, iedereen loopt rond en is luidruchtig. Waar is de rust en spiritualiteit gebleven? Het komt me wél al bekend voor en ik heb zo’n gevoel dat ik hier vaker kwam. Er staat een enorme graftombe en er lijkt een man op te liggen. Als ik goed naar zijn gezicht kijk… verrek, dat ben ik!